niedziela, 10 sierpnia 2014

POlszewicy

POlszewicy – określenie grupy członków Platformy Obywatelskiej zarejestrowanej 5 marca 2002, która od 2007 roku uznawała się za większościową partię, a swoich przeciwników określała PISiorami.
Głównymi założycielami PO byli Andrzej Olechowski o przeszłości agenta służb PRL, Maciej Płażyński i malarz kominowy Donald Tusk. Ruch POlszewicki działał jednak dużo wcześniej niż formalnie powstała PO. Już od samego początku w 1989 roku kanalie z Kongresu Liberalno-Demokratycznego Jan Krzysztof Bielecki, Janusz Lewandowski i Donald Tusk realizowali plan niszczenia Polski.
Andrzej Olechowski urodził się 9 września 1947 w Krakowie. Tytuł magistra ekonomii uzyskał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie – wylęgarni czerwonych kadr. W roku 1972 Andrzej Olechowski podjął współpracę z wywiadem PRL. Dokumenty w IPN-ie wskazują na datę rejestracji 4 listopada 1972. Został agentem o kryptonimie „Must”. Wywiad załatwił mu w 1973 roku pracę w sekretariacie Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju – UNCTAD w Genewie, gdzie był zatrudniony do 1978 roku. W tym czasie jego oficer prowadzący – Gromosław Czempiński o kryptonimie „Aca” został etatowym sekretarzem ambasady PRL w Szwajcarii. Olechowski był kontaktem Operacyjnym V Wydziału I Departamentu, który zajmował się obszarem RFN. W czasie spełniania swoich agenturalnych zadań został „wypożyczony” II Departamentowi, czyli kontrwywiadowi. Po powrocie do Polski podjął pracę jako adiunkt w Instytucie Koniunktur i Cen, a po uzyskaniu stopnia doktora w roku 1979 został kierownikiem Zakładu Analiz i Prognoz, gdzie zapisał się do „Solidarności”. W roku 1982 roku Olechowski ponownie wyjechał pracować do UNCTAD.  Dotychczasowi jego chlebodawcy bez trudu zauważyli, że Olechowski jest gotów za pieniądze zrobić wszystko, więc zaczęli „rychtować” go na przyszłego „rozkładacza” polskiej gospodarki i finansów w drodze do Unii Germańsko-Europejskiej. Proszę zauważyć, że już w połowie lat 80-tych wrogie Polsce ośrodki podejmowały stosowne, wymierne działania w przygotowywaniu kadr do obezwładniania polskiej gospodarki, podczas gdy szary obywatel w Polsce ledwie „strząsnął kurz” pozostały po stanie wojennym! W latach 1985-87 szkoląc się w Banku Światowym w Waszyngtonie, nadal prowadził działalność agenturalną. Współpraca Olechowskiego z Czempińskim trwała również po roku 1989, a więc za czasów III RP, kiedy to Polska rzekomo stała się wolnym i suwerennym krajem. Po powrocie do Polski w roku 1987 był „ekspertem” od wszystkiego, co pachniało pieniądzem. A gdzie najbardziej pachną pieniądze? Oczywiście, że w banku. Został zatem doradcą prezesa NBP, następnie w 1988 dyrektorem Biura ds. Współpracy z Bankiem Światowym.   Uprawiał na szeroką skalę propagandę prounijną posuwał się do gróźb i przekonywał – jeśli się nie poddamy dyktatowi UE, to: „Taki świat skazuje nas na przegrane wojny, krew, nędzę.(...) Jego motto: „Tam ojczyzna moja, gdzie są pieniądze” W życiorysie Andrzeja Olechowskiego nie bez znaczenia jest również i to, że jest aktywistą Fundacji Batorego –  organizacji założonej przez George’a Sorosa

Program polityczny POlszewików:

1. Obniżenie dochodów niePOsłusznemu władzy społeczeństwu do wartości minimum socjalnego: "Nie pozwól by umarli i nie pozwól by godnie żyli" to POlszewicka filozofia transformacji umysłowej nie POlaków według założenia "Niech się męczą, aż zrozumieją, że największym dobrem POlaka jest UE".
2. Zadłużenie Polski do granic bankructwa
3. Wyeliminowanie z umysłów Polaków wartości katolickich związanych z ponad 1000 letnią historią
4. Wyeliminowanie świadomości patriotyzmu polskiego na rzecz bycia neokolonialnym niewolnikiem UE i USA
5. Sprzedaż za symboliczną złotówkę  międzynarodowym korporacjom wszystkiego co można sprzedać
6. Spowodowanie aby ten kraj nigdy się nie odrodził jako suwerenne państwo.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz